Νηστεία, ου γάρ νεώτερον το εφεύρεμα. Πατέρων εστί το κειμήλιον.

Όλοι σήμερα μιλάνε για την νηστεία ως κάτι νεόφερτο που επιβάλλει καταναγκαστικά ένας τιμωρός όπως λένε Θεός ή όπως πάλι λένε οι βασανιστές ιερείς και φυσικά δεν λείπει και η Εκκλησία από τις κατηγορίες. Κι όμως όσον αφορά την νηστεία κάθε άλλο παρά δίκιο έχουν! Η νηστεία συνηλικιώτης εστί της ανθρωπότητος. Από τον παράδεισο κιόλας ο Θεός έδωσε το θείο πρόσταγμα Του στους πρωτόπλαστους. Άρα έτσι καταλήγουμε στο γεγονός ότι αποτελεί έναν από τους αρχαιότερους θεσμούς, ένα από τα αρχαιότερα δώρα προς τον άνθρωπο. Η νηστεία δεν είναι μέσο που καθόρισε ο Θεός για να ταλαιπωρεί τον άνθρωπο αλλά αποτελεί «τρυφής σωφρόνισμα» , μέσο αγιασμού και μέσο καθάρσεως του σώματος αλλά και της ψυχής. Είναι η αγαθή συνήθεια, συνεχούς ασκήσεως, άθλημα ελευθερίας και όχι επιβαλλόμενη. Από τον παράδεισο, στην Παλαιά Διαθήκη, στα χρόνια της Καινής Διαθήκης και πάει λέγοντας μέχρι τα χρόνια των παππούδων σας και φυσικά το σήμερα, η νηστεία αποτελεί τον θησαυρό των αγωνιστών! Νηστεία σημαίνει αποχή από τροφές που περιέχουν ζωικά λιπαρά αλλά δεν σημαίνει τίποτε από την άλλη όταν δεν γίνεται ταυτόχρονα νηστεία από την αμαρτία και τα πάθη, αφού στη πραγματικότητα δεν είναι σωματοκτόνος αλλά ΠΑΘΟκτόνος!!! Νηστεία στα πάντα, από την αμαρτία! Όταν κάνει κάποιος νηστεία πρέπει να νηστεύουν μαζί με το στομάχι, τα μάτια, το στόμα, τα αφτιά, τα χέρια, τα πόδια, η σκέψη και η διάνοια μας. Τότε μπορούμε να πούμε πως κάνουμε όντως νηστεία! Οι πατέρες της Εκκλησίας τονίζουν πως σε τι χρησιμεύει το να μην φάγεις την σάρκα του ζώου αν τρώγεις την σάρκα του αδελφού σου; Εγκράτεια λοιπόν και φρένο στην κακότητα, εγκράτεια αληθινή όπως ο ίδιος ο Χριστός, οι άγιοι μιμητές Του, οι αγωνιστές της αρετής και της αγιοσύνης! Δεν ωφελεί κανέναν αγαπητοί μου η ανωτέρω ψευδαίσθηση για την νηστεία όταν περιορίζεται εις τις τροφές μόνον, πόσο μάλλον την ψυχή μας αφού η ίδια η καθαρή και πραγματική νηστεία περισσότερο πάνω της εργάζεται. Αυτό σημαίνει από την μία ότι η νηστεία είναι το αγώνισμα εκείνο που καλούμαστε όλοι να βγούμε νικητές και που χρειαζόμαστε κατά συνέπεια και το σώμα μας γερό, αφού αποτελεί ναό της ψυχής και του Αγ. Πνεύματος! Δεν πρέπει να το βασανίζουμε για να παραμένει υγιής μέσα του η ψυχή! Τουτέστιν πρώτον, η ποιοτική νηστεία των ημερών – περιόδων όπως έχουν καθορίσει οι Οικουμενικές Σύνοδοι και οι άγιοι Πατέρες, δεύτερον, η πίστη αλώβητη χωρίς να κλονίζεται γιατί είναι η όραση της ψυχής και το νόημα της ζωής και παραδόθηκε από τον Χριστό στους Αποστόλους και εκείνοι με την σειρά τους την παρέδωσαν ανόθευτη στους Πατέρες, και τέλος, η καθαρότητα της ψυχής, (η καθαρότητα, περιέχει το μυστήριο της μετανοίας αλλά και της εξομολογήσεως) είναι τα τρία στάδια που μας εξασφαλίζουν τα εχέγγυα της Σωτηρίας μας!Ας μην αφήνουμε λοιπόν τον πονηρό να ροκανίζει τις ψυχές μας, να μας σκοτίζει και να μας θολώνει και έτσι να μας οδηγεί στον θάνατο! Ας νικήσουμε εμείς την αμαρτία γιατί είναι παράβαση του νόμου του Θεού, είναι σύγκρουση πλάστη και πλάσματος, μεσότοιχο της ψυχής και του Θεού ώστε να κόβεται η επικοινωνία τους. Μη γινόμαστε ρίψασπις και καταστούμε δούλο του σώματος και των παθών την αθάνατη ψυχή. Αλλά χωρίς υπεκφυγές, χιλιοειπωμένες ψευτοδικαιολογίες να αγωνιστούμε μέχρι την Ανάσταση του Χριστού μας που αποτελεί για εμάς την μεγαλύτερη γιορτή από όλες. Έτσι εν τη ημέρα της κρίσεως να Του παρουσιάσουμε ο καθένας τον αγώνα του έστω και τραυματισμένοι! Σημασία είπε ο Κύριος δεν έχει αν μας λείπει κάτι όταν μπούμε στον παράδεισο σημασία έχει να καταφέρουμε να μπούμε! Καλύτερα εκεί μαζί Του παρά αρτιμελής μακριά Του.